شخصیت کودکان در سال های اول زندگی، از بدو تولد تا پیش از هفت سالگی، شکل می گیرد. رشد کودک در سال های ابتدایی زندگی ، از عوامل بسیاری تأثیر می پذیرد. فعالیت و بازی ، یکی از ارکان اصلی رشد و یادگیری هر کودک است که در ارتباط با فضا و محیط ، رشد شخصیتی و اجتماعی او را شکل می دهد. فضاهای مرتبط با فعالیت کودکان ، می بایست دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد جسمی، ذهنی ، عاطفی و اجتماعی آنان باشد. از این رو در طراحی فضاهای مناسب برای کودکان ، از جمله اتاق آنان ، شناخت روحیات و علاقه مندی های نونهالان اهمیتی خاص پیدا می کند. برای دستیابی به این امر باید از طرح هایی استفاده کرد که منطبق با شرایط جسمی و روانی کودک باشد. خانواده های عزیز می دانند که کودکان دنیایی تخیلی برای خویش می سازند ، و در سنین کم تر از هفت سالگی ، دنیا را آن طور که دلشان می خواهد باشد ، مجسم می کنند و نه آن گونه که در واقع هست. بسیاری از بچه ها ، از طریق همین فرآیند عواطف و احساسات خود را نیز بیان می کنند. بنابراین ، لازم است پدر و مادر در طراحی اتاق کودک خردسال شان نکاتی را رعایت کنند.

داخل کردن عناصر تخیلی به اتاق کودکان راهکار خوبی است ، اما می بایست با شرایط جسمی و سن کودکان تطبیق داشته باشد. نقاشی کردن اتاق کودک با تصاویر واقعی اما لطیف از حیوانات و طبیعت، گل و سبزه و درخت، می توانند تأثیر خوبی بر روحیات وی داشته باشد. به همین ترتیب، چیدن میز و صندلی های سبک چوبی یا پلاستیکی ، برای بازی چند کودک هم سن و سال احساس نزدیکی با بزرگ ترها را در کودکان تقویت می کند. اگر قصد دارید برای فرزند خردسال خود شرایط مطلوبی فراهم آورید، به نیازهای آینده ی او نیز توجه نشان دهید. اگر فرزندتان کوچک است، اتاقش باید به گونه ای طراحی شود که کودک بتواند از مبلمان و تخت و کمدش تا هنگام مدرسه رفتن استفاده کند. با یک برنامه ریزی صحیح، رسیدن به هدف های بلند مدت نیز امکان پذیر است.

تقریباً در اکثر مواقع بین دکوراسیون اتاق کودک و تحریک پذیری او ارتباط مستقیم وجود دارد.زیرا بین کودکان بیش فعال و گونه ای که ما اتاق آنها را دکور می کنیم و همچنین رنگهایی را که انتخاب می کنیم ارتباط مستقیم وجود دارد. کودکان در اتاقی که از انواع اسباب بازی و عروسکها انباشته شده است و برای دیوارهایش از رنگهای اولیه بسیار تند و روشن استفاده شده است نمی توانند آرامش پیدا کنند. ما احتیاج داریم تا کودکمان در یک اتاق دنج، آرام و ساکت قرار دهیم و آنها را تشویق کنیم تا آرامش پیدا کنند و استراحت کافی داشته باشند. هنگامی که می خواهید رنگ اتاق خواب کودکتان را انتخاب کنید از رنگهای گرم و شاد مانند رنگهای بنفش کمرنگ، هلویی، زردکمرنگ (کره ای) و کاکائویی استفاده کنید اگر در اتاق اسباب بازیهایی است که پرواز می کند، روی زمین حرکت می کنند مانند انواع ماشین های اسباب بازی و یا قطارهایی که دور تا دور اتاق حرکت می کنند وجود دارد سریعاً آنها را جمع کنید و اتاق را به محیطی آرام و راحت تبدیل کنید. سکون و آرامش در اینجا حرف اول را می زند بنابراین وقتی که شما محیط اتاق را آرام می کنید به همان ترتیب کودک خود را نیز آرام کرده اید. اتاقهای کودکان به راحتی با عروسکها، اسباب بازیها، لگوها و وسائل دیگر تبدیل به یک محیط شلوغ و در هم و برهم می شود به خاطر داشته باشید هر وسیله ای که صحبت از فعالیت و جنب و جوش دارد باعث می شود که به اتاق فضای بیداری وعاری از آرامش را القا کند، بنابراین عروسکهایی را که آرام و راحت هستند رنگشان ملیح و لطیف است و به هیچ عنوان خشونت و شر و شور در آنها نیست را در معرض نمایش قرار دهید و جایی بگذارید که کودکتان به راحتی آنها را ببیند اما برعکس آن دسته از اسباب بازیهایی که بازی کردن با آنها احتیاج به تحرک و جنب و جوش دارد را در جایی دور از دسترس مانند کمد یا قفسه های دربسته اتاق قرار دهید.